Η βιοτεχνοηθική μας βάζει σε προβληματισμό για το τι είμαστε ακριβώς, όχι μόνο από μόνοι μας αλλά σε σχέση με τα ρομπότ και γενικότερα το τεχνητό πλαίσιο της νοημοσύνης. Διότι ήδη από τώρα έχει νόημα να σκεφτούμε το επόμενο στάδιο των υπολογιστών ως υπερδομές. Σε ειδικούς τομείς, όπως είναι το σκάκι από το 1997 ή το Go από το 2016, βλέπουμε ότι η άποψή μας για θέματα στρατηγικής νοημοσύνης έχει όχι μόνο αλλάξει αλλά εξελίσσεται συνεχώς. Τα βαθιά νευρωνικά δίκτυα δεν ανήκουν πια στη φαντασία. Και είναι δύσκολο για κάποιον να θεωρεί ότι οι υπολογιστές δεν έχουν ήδη νοημοσύνη. Σίγουρα υπάρχει ακόμα για πολλούς από εμάς το πρόβλημα της σκέψης, της συνείδησης, του πνεύματος ή ακόμα και της ψυχής στον θρησκευτικό τομέα. Και βλέπουμε όλοι ότι δεν είμαστε ακόμα προετοιμασμένοι νοητικά να λύσουμε τέτοιου τύπου προβλημάτων όπως παλαιότερα συζητούσαμε το γεγονός αν όλοι οι άνθρωποι έχουν ψυχή. Η βιοτεχνοηθική είναι ένα πλαίσιο στοχασμού για αυτά τα προβλήματα, έτσι ώστε να βρεθούν λύσεις που έχουν και εξέλιξη.