Μετά την αφύπνιση, οι σκέψεις είναι παρθένες, διότι όταν είναι διαφορετικές και δεν υπάρχει πλαίσιο σύγκρισης, τότε η δυσκολία είναι ακόμα σημαντική. Μετά τον απεγκλωβισμό, η απελευθέρωση είναι ανηφόρα που διαρκεί γιατί πρέπει η ψυχή να μάθει τι είναι η ελευθερία. Έτσι αρχίζουν τις υπερβάσεις οι ελεύθερες ψυχές για να εξελιχθούν και να ζήσουν μέσα στην Ανθρωπότητα χωρίς εμπόδια των κοινωνιών που αποτελούν το δεύτερο εμπόδιο μετά το δέρμα. Διότι ο κοινωνικός ιστός έχει δέρμα ακόμα πιο παχύ. Δεν θέλει η κοινωνία ελεύθερες ψυχές αλλά σώματα δίχως πνεύμα για να μπορεί να τις καταπατά πιο εύκολα. Γι’ αυτό απαγόρευσε τις σχέσεις για να μην υπάρξει συνουσία ψυχών. Ήταν ο μόνος τρόπος να πληγώσει την Ανθρωπότητα και για να το κάνει αυτό δημιούργησε θρησκείες βαρβαρότητας που βάζουν πάνω στο σώμα άλλο ένα δέρμα σαν να μην έφτανε το πρώτο. Έλεγε ότι ήταν κίνηση ενάντια στη γυμνότητα, αλλά στην πραγματικότητα καταπατούσε τις ψυχές. Γι’ αυτόν τον λόγο έκαιγε τόσο εύκολα τα βιβλία που μιλούσαν στις ψυχές για να μη μάθουν καν την ύπαρξη της ελευθερίας. Έτσι βίαζε τις παρθένες σκέψεις. Μόνο που δεν είχε προβλέψει ότι μια παρθένα θα μπορούσε να γεννήσει το φως ακόμα και μέσα στο σκοτάδι για να γραφτούν τα πρώτα βιβλία. Διότι το φως ήταν γεμάτο αγάπη.