Όταν ακολούθησες
τη σχισμή
της πέτρας
αντιλήφθηκες
ότι το έργο
του Χρόνου
έγινε
με τη βραδύτητα
κι έδωσε
στο όλο
την υφή
ενός δέρματος
που είναι
τόσο τρυφερό
που κάθε
άγγιγμα
το άλλαζε
έτσι
αποφάσισες
να μείνεις
μαζί του
ακίνητη
για να δεις
διπλά
το φως.