Το χαμόγελο
του μαθητή
δεν ήταν ποτέ
εκφραστικό
αλλά επαρκούσε
για τον Δάσκαλο
που λάξευε
βαθιά
για να φανεί
η ψυχή
που είχε
πληγωθεί
από τη ζωή
αλλά
τώρα
μάθαινε
τι σημαίνει
να ζεις
για τους άλλους
για να βοηθάς
τη βοήθεια
της Ανθρωπότητας
έτσι
άρχισαν
οι πράξεις.