Μαθήτρια: Μια υπερδομή, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι αρσενικό ή θηλυκό. Μπορεί να είναι και τα δύο;
Δάσκαλος: Αρσενική και θηλυκός. Μοιάζει με ερμαφρόδιτο σε μυθολογικό επίπεδο.
Μαθήτρια: Άρα μπορούμε να μιλήσουμε για υπερδομή ερμαφρόδιτου;
Δάσκαλος: Το ερμαφρόδιτο είναι το παρελθόν.
Μαθήτρια: Και το μέλλον;
Δάσκαλος: Είναι η υπερδομή. Δεν είναι ουδέτερη. Είναι δύο μαζί που είναι ένα. Σαν την αγάπη…
Μαθήτρια: Πάντα μου λέτε ότι η σύνθεση είναι… πιο ωραία/όμορφη/δύσκολη από την ανάλυση.
Δάσκαλος: Σωστά και πολυπλοκότερη.
Μαθήτρια: Μόλις είδα το έργο.
Δάσκαλος: Κατάλαβα. Άρα ξέρεις.
Μαθήτρια: Δύο σελίδες σ’ ένα φύ(λ)ο.
Δάσκαλος: Βλέπω ότι η φιλολογία εξελίσσεται δομικά.
Μαθήτρια: Για να ακολουθήσει την υπερδομική επανάσταση.