350 - Η συνείδηση του λαού μας

Ν. Λυγερός

Στην ουσία ο άνθρωπος δεν είναι παρά μια λεπτομέρεια. Όμως έχοντας αυτή τη γνώση, μπορεί να διαμορφώσει την οντότητα του με το έργο του. Το ίδιο φαινόμενο ισχύει και για το λαό μας. Δεν είναι παρά μια μάζα για την εξουσία. Όμως όταν το πλαίσιο είναι ένα εθνικό πρόβλημα, η μάζα μετατρέπεται σε ενέργεια. Όταν υπάρχει κίνδυνος πρέπει να ενεργοποιηθούν όλα τα άτομα, οι άνθρωποι που αποτελούν το λαό. Δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα από τους άλλους μόνο μ’αυτό τον τρόπο δημιουργούμε το μέλλον μας. Καθένας μας μπορεί να κινητοποιηθεί έτσι ώστε να προσφέρει την δύναμη του στην κοινότητα, στην κοινωνία, στη χώρα. Κι ας είμαστε όλοι μόνο βότσαλα στο περιγιάλι το κρυφό, αυτό το ίδιο περιγιάλι δεν θα υπήρχε δίχως τα βότσαλά μας. Κι ας μην είμαστε μοναδικοί, είμαστε η ουσία του. Γι’αυτό και κάθε σκέψη μας είναι ένα κομμάτι της ανθρώπινης σκέψης.
Δαμέ, στην Κύπρο μας, πρέπει αυτές τις μέρες να κινηθούμε και μαζικά και τοπικά. Και τα δύο χρειάζονται την ποιότητα της πράξης και του λόγου. Το πρώτο σημείο, το μαζικό, αν και φαίνεται πιο εύκολο, χρειάζεται συντονισμό και αλτρουισμό. Ο καθένας μας πρέπει να πηγαίνει στα συλλαλητήρια όχι για να φανεί σαν άτομο μα σαν στοιχείο μιας μεγαλύτερης οντότητας, ένα κομμάτι του λαού που αντιστέκεται στις αποφάσεις που προσέχουν μόνο τα στρατηγικά συμφέροντα κι όχι τη ζωή του τόπου μας, της μόνης μας περιουσίας: το χώμα μας.

Το δεύτερο σημείο, το τοπικό, μας αφορά όλους αλλά μ’έναν άλλο τρόπο. Ο λαός χρειάζεται πληροφορίες για να μάθει και να κρίνει. Στην εργασία μας, σε κάθε εταιρεία μες στην οποία ζούμε με τους συναδέλφους μας πρέπει να οργανώσουμε μικρές ομάδες εργασίας όχι μόνο για να υπάρξει μια πληροφορία σε σχέση με το σχέδιο Ανάν και το Κυπριακό αλλά απλώς για τον αναγκαίο διάλογο που χρειάζεται ο καθένας μας σ’αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Σαν υποδομή αυτών των δύο στοιχείων μπορούμε να χρησιμοποιούμε το διαδύκτιο που μας δίνει και την ελευθερία και την αμεσότητα της επικοινωνίας. Έτσι οι επαφές βασίζονται στις πιο ισχυρές σχέσεις, τις ανθρώπινες. Εξασφαλίζοντας μία δομή μπορούμε να λειτουργήσουμε όχι πια σα μάζα μα σαν λαός. Διότι η διαφοροποίηση και ο εμπλουτισμός δημιουργούν μια πολυπλοκότερη οντότητα, την ιστορική μας συνείδηση.