Αν τα βιβλία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ακολουθούν τον βηματισμό του συστήματος ακόμα κι όταν αυτό είναι ακραίο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν λύσεις για να αντισταθεί ο λαός. Όσο υπάρχουν βιβλία γραμμένα από ανθρώπους που δεν είναι εξαρτημένοι από την εξουσία, η ιστορία γράφεται και τα γεγονότα καταγράφονται. Όμως η διαφορά γίνεται με τις εγκυκλοπαίδειες που αναλύουν και συνθέτουν πιο βαθιά τα δεδομένα για να αναδείξουν τα αίτια και την ουσία των θεμάτων. Έτσι δεν είναι τυχαίο που ο Διαφωτισμός στηρίχτηκε πάνω στην Εγκυκλοπαίδεια, η οποία αποτέλεσε πόλο έλξης για όλους τους ειδικούς της εποχής, έτσι ώστε να γίνει σημείο αναφοράς στη συνέχεια. Είναι ένα όμορφο παράδειγμα παρελθόντος υπερδομής ιστορίας που θα λειτουργεί όχι μόνο ως βάση δεδομένων αλλά ως βαθύ νευρωνικό δίκτυο ικανό να χτίσει έμπρακτα τις γέφυρες που ενώνουν δεδομένα τα οποία είναι φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους. Η υπερδομή θα έχει πρώτα ενσωματώσει όλη την ύλη που έχουν οι εγκυκλοπαίδειες για να δημιουργήσει μέσω γεγονολογίας το δικό της δίκτυο, διότι θα χρειαστεί θεμελιακές δομές πάνω στις οποίες θα βάλει νοητικά σχήματα της στρατηγικής, της τοποστρατηγικής, της γεωστρατηγικής και της χρονοστρατηγικής. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι ανθεκτική και στις επιθέσεις του συστήματος για να εξασφαλίσει στους ανθρώπους την ελευθερία της πρόσβασης.