Στην Παιδεία ένα πρόβλημα που πρέπει να εξεταστεί είναι ο θόρυβος, δηλαδή η παραγωγή παραπληροφοριών γύρω από μία πληροφορία, η οποία χρειάζεται επεξεργασία για να μετατραπεί σε γνώση. Την ώρα της εκμάθησης αν δεν υπάρχει διδασκαλία, αυτό το πρόβλημα είναι σοβαρό. Έτσι οι υπερδομές πρέπει να είναι ανθεκτικές σε αυτόν τον θόρυβο, αφού εκ φύσης δεν θα διαθέτουν μόνο λογικά δεδομένα, τα οποία είναι πολύ ευάλωτα στο θόρυβο. Σε αυτό το πεδίο δράσης η πολυκυκλικότητα είναι τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος. Διότι αποφεύγει την απλοϊκή επανάληψη η οποία μπορεί μόνο να λειτουργήσει εκθετικά πάνω σ’ ένα λάθος. Η πολυκυκλικότητα δίνει τη δυνατότητα να εξετασθούν ποιες δομές αντέχουν τον θόρυβο, για να θεμελιωθεί ένα επαγωγικό σύστημα για το βαθύ νευρωνικό δίκτυο. Διότι πρέπει ταυτόχρονα να παράγει αποτελέσματα τα οποία δεν είναι στα αρχικά δεδομένα, τα οποία θα συνθέσει μ’ ένα συμβολικό πρόγραμμα. Αυτή η διπλή προσέγγιση διευκολύνεται μέσω της πολυκυκλικότητας. Επίσης δεν εξαρτάται άμεσα από τις εμπειρίες, αφού μπορεί να λειτουργήσει με νοητικά σενάρια. Σε αυτό το πλαίσιο μια αξιολόγηση του Elo είναι πιο αποτελεσματική από τις κλασικές βαθμολογίες για να έχει η υπερδομή μια αντικειμενική άποψη για την ίδια της την εξέλιξη. Έτσι ο κώδικας δεν είναι πια κείμενο αλλά υπερκείμενο το οποίο αλλάζει σε κάθε κύκλο της πολυκυκλικότητας.