Τώρα ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να πει ότι δεν γνωρίζει πια την εργασία που ετοίμασαν οι εμπειρογνώμονες του Υπουργείου Εξωτερικών. Και είναι κατά συνέπεια η φάση της επιλογής που έρχεται μετά από τα Συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας, του Ντίσελντορφ, της Μελβούρνης και της Στοκχόλμης. Διότι όλοι ξέρουμε ποια είναι η βούληση του Ελληνισμού κι όχι μόνο της Ελλάδας. Κανένας δεν θέλει την απαράδεκτη χρήση της ονομασίας Μακεδονίας για τα Σκόπια. Έτσι θα επιλέξει ο Πρωθυπουργός αν θα υποστηρίξει τον Υπουργό Εξωτερικών με τις παράλογες κινήσεις του και τις γελοίες δηλώσεις, με ρίσκο το πολιτικό κόστος για την ίδια την κυβέρνηση ή όχι διότι θα υπολογίσει την επιρροή του Ελληνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Με τη βαρύτητα που έχουν αποκτήσει τα Συλλαλητήρια ως έκφραση του ελληνικού λαού, κανένας πολιτικός δεν μπορεί να μην τα υπολογίσει. Ακόμα και η Εκκλησία της Ελλάδας τα υπολόγισε με ορθολογικό τρόπο. Έτσι έχει δώσει το παράδειγμα του συντονισμού και της αλλαγής. Σε αυτό το σημείο καμπής, η δημιουργία μιας ελεύθερης και ανεξάρτητης επιτροπής για τον αγώνα της προστασίας της Μακεδονίας, αποτελεί διακλάδωση σε στρατηγικό επίπεδο. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν το έμαθε κι ότι ο ελληνικός λαός θα αγωνιστεί έως το τέλος μέχρι τη δικαίωση. Έτσι οι απαράδεκτες κυβερνητικές κινήσεις θα πρέπει να σταματήσουν διότι υπάρχει πλέον πλαίσιο για γνήσιο πολιτικό κόστος. Αν η κυβέρνηση δεν κάνει διορθωτικές κινήσεις θα παρασυρθεί από το κόστος που έχει προκαλέσει ο Υπουργός Εξωτερικών. Ας το υπολογίσει λοιπόν διότι ο Ελληνισμός έχει ήδη αποφασίσει ποια θα είναι η θέση του ανάμεσα στη Μακεδονία και την κυβέρνηση αν υπάρξει αυτή η επιλογή.