Ο στρατηγικός ορθολογισμός είναι ένα θεμελιακό εργαλείο για μια χώρα που θέλει να διεκδικήσει τα Δικαιώματά της, όποια και να είναι αυτά. Διότι η διεκδίκηση δεν μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε τρόπο, ειδικά όταν οι αντίπαλοί σου είναι αντικειμενικά πιο ισχυροί. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι απλοί. Μια μικρή χώρα πρέπει πάντα να έχει το Δίκαιο για αυτήν αν θέλει να καταφέρει κάτι το ουσιαστικό. Γι’ αυτό κάθε τυπική λεπτομέρεια μετατρέπεται σε εργαλείο τακτικής που πρέπει να χρησιμοποιηθεί ορθολογικά. Δεν πρόκειται λοιπόν για κάποιο συμβιβασμό ή εκτέλεση κάποιας εντολής, αλλά για μια σειρά κινήσεων που αποτελούν ένα στρατηγικό μείγμα για να επιτευχθεί ένας στόχος. Δεν είναι επίσης κάποια μαξιμαλιστική τοποθέτηση, αφού πάντα λειτουργεί στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου. Ο στρατηγικός ορθολογισμός δεν έχει ως υπόβαθρο τη διπλωματία αλλά μόνο την ίδια τη στρατηγική, αλλιώς τα αποτελέσματά του δεν θα ήταν θεμελιακά. Κάθε λεπτομέρεια χρησιμοποιείται ως ένδειξη τακτικής, επιχειρησιακού ή στρατηγικής όταν πρόκειται για υψηλή στρατηγική τότε ο στρατηγικός ορθολογισμός πρέπει να είναι πρώτα από όλα ανθεκτικός αλλιώς θα είναι ευάλωτος στις επιθέσεις. Όσο και να είναι παράξενο, παραδείγματος χάρη, η ΑΟΖ ανήκει στην υψηλή στρατηγική της Ελλάδας και της Κύπρου. Κατά συνέπεια κάθε κίνηση πρέπει να μετατρέπεται σε πράξη για να υπάρξει διαπραγμάτευση μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος σε στρατηγικό επίπεδο. Έτσι σε αυτόν τον τομέα, οι διπλωματικές κινήσεις που προσπαθούν να διορθώσουν στρατηγικά λάθη είναι άχρηστες, διότι έχουν ως ρόλο να αποφύγουν το πολιτικό κόστος του λάθους αλλά όχι την αλλαγή του.