Η βαρβαρότητα είχε εμφανιστεί αλλού στη Μέση Ανατολή πρώτα και στη Μικρά Ασία στη συνέχεια. Ήθελε μάλιστα να επιβάλλει το σκοτάδι της και πάνω στο απέραντο γαλάζιο του χρυσοπράσινου φύλλου. Οι κινήσεις αυτές ήταν απαράδεκτες κι έπρεπε να δοθεί ένα τέλος με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Τρία πολεμικά πλοία επιλέχτηκαν για να εκτελέσουν τη γαλάζια αποστολή. Ο στόχος ήταν να τερματίσει το παίγνιο της προπαγάνδας στην περιοχή. Ένα από αυτά τα πολεμικά πλοία ήταν και το USS New York. Έτσι ο πολεμιστής που είχε γεννηθεί στο Μανχάταν βρισκόταν τώρα στη Μεσόγειο για να γίνει ασπίδα αθώων. Η άφιξη του σ’ αυτό το απέραντο γαλάζιο είχε δημιουργήσει μια συμβολική γέφυρα που ένωνε δύο φορές το δεν ξεχνώ. Η ενέργεια είχε ενεργοποιήσει τη στρατηγική δράση και η αποστολή είχε πάρει άλλες διαστάσεις. Η ιδέα δεν ήταν μόνο η αντίσταση κατά της βαρβαρότητας έπρεπε ταυτόχρονα να αφοπλιστούν και οι φοβίες των αθώων. Πάνω στο νησί, οι άνθρωποι έβλεπαν τα πράγματα εντελώς διαφορετικά διότι δεν είχαν υπόψη τους τη μεγάλη εικόνα και δεν αντιλαμβανόταν το μέγεθος της χρονοστρατηγικής και την εμβέλεια της τοποστρατηγικής. Έτσι έπρεπε να δουν το φως και αυτή ήταν η πιο σημαντική αποστολή της μνήμης του ατσαλιού. Έτσι όταν όλοι έλεγαν τόσα πολλά λόγω φόβου κι εξαιτίας της φοβίας είδαν επιτέλους τα τρία πολεμικά πλοία, ένιωσαν μέσα τους μια τεράστια ανακούφιση. Δεν ήταν όμως ικανοί να αντιληφθούν το μήνυμα της ελευθερίας. Δεν έβλεπαν ακόμα πως είχε σφυριλατήσει η ίδια το ατσάλι της μνήμης. Δεν είχε σημασία ακόμα κι ήταν θέμα χρόνου να συνειδητοποιήσει ότι η αρχή της απελευθέρωσης είχε ξεκινήσει χάρη στην ενέργεια του απέραντου γαλάζιου, στη μνήμη του ατσαλιού επειδή η Ανθρωπότητα είχε πάρει την απόφαση της για την περιοχή και δεν ήθελε πια κατεχόμενα. Όσοι ήταν πιστοί το κατάλαβαν όμως κι άρχισε η πολυκυκλικότητα του Χρόνου.