Η Βόρεια Κορέα εξετάζει το ενδεχόμενο της συνάντησης με τις ΗΠΑ. Δεν είναι πια τόσο κατηγορηματικά αντίθετη σε αυτήν την ιδέα. Δεν λέει πια ο δικτάτορας της Βόρειας Κορέας ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι εχθρός του συστήματός της, δεν είναι πια τόσο κάθετα ενάντια στον καπιταλιστή και ιμπεριαλιστή… Τουλάχιστον αυτό φαίνεται μετά από τις οδηγίες που δέχτηκε από τον Πρόεδρο της Κίνας. Διότι θέλουμε δεν θέλουμε τα μέτρα που πήραν οι ΗΠΑ και ειδικά η κυβέρνηση του νέου Προέδρου, ασκούν ξεκάθαρα μια οικονομική πίεση πάνω στην Κίνα. Αυτή που ήδη βλέπει οικονομικά τη Νότια Κορέα και τη φοβάται βέβαια όπως φοβάται και την Ιαπωνία και την Ταϊβάν, θέλει ν’ απαλλαχθεί από αυτές τις πιέσεις. Έτσι η πολιτική των ΗΠΑ έχει προκαλέσει μια αλλαγή φάσης σ’ αυτήν την τριγωνική σχέση. Ήδη αυτό το γεγονός είναι κάτι το καινούργιο. Τώρα το θέμα είναι βέβαια η υλοποίηση της συνάντησης και τα αποτελέσματα αυτής. Διότι δεν θα είχε κανένα νόημα επί της ουσίας, μια απλή συνάντηση εκτός βέβαια από τον διπλωματικό της χαρακτήρα. Το θέμα είναι ότι τέτοιες συναντήσεις είχαν γίνει και με τον Χίτλερ πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και είχαν δώσει την εντύπωση, λανθασμένη βέβαια, ότι δεν θα υπήρχαν προβλήματα. Ο δικτάτορας της Βόρειας Κορέας παραμένει ένας γενοκτόνος σαν τον Χίτλερ, τον Στάλιν, τον Κεμάλ κλπ. Κατά συνέπεια το όλο πρόβλημα δεν είναι μόνο και μόνο οικονομικό όπως θέλουν να το εξετάσουν ειδικά οι Κινέζοι. Παρουσιάζει θεμελιακά προβλήματα τόσο σε επίπεδο στρατηγικής όσο και σε ανθρώπινο διότι είναι πολλά τα θύματα και πολλοί οι άνθρωποι που βρίσκονται ακόμα και τώρα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξολόθρευσης του δικτατορικού συστήματος. Αυτούς δεν πρέπει να τους ξεχάσουμε σε κάθε περίπτωση.