Όσο εξελίσσεται το θέμα του Σκοπιανού τόσο πιο σπουδαίος είναι αυτός ο δεύτερος μακεδονικός αγώνας για την προστασία του ονόματος της Μακεδονίας. Οι διαπραγματεύσεις στη Νέα Υόρκη έδειξαν και πάλι τα όριά τους, διότι επί της ουσίας τα Σκόπια θέλουν να πετύχουν ακόμα περισσότερα από τη σύνθετη ονομασία με τη χρήση του όρου Μακεδονία. Έτσι δεν τους φτάνει που η διπλωματία της Ελλάδας είναι έτοιμη να παραδώσει την ουσία του θέματος. Δεν θέλουν να αλλάξουν το Σύνταγμά τους και να βγάλουν τα αλυτρωτικά του στοιχεία. Τελικά δεν θέλουν ούτε το erga omnes διότι στο εσωτερικό φοβούνται ότι λόγω των ψηφοφόρων να μην χάσει η κυβέρνηση τις εκλογές. Έτσι και αυτό το σημείο έχει αμφισβητηθεί. Στην τελική αυτό δείχνει ότι ακόμα και η σύνθετη ονομασία που είναι απαράδεκτη για την Ελληνισμό δεν είναι ικανή να αλλάξει την αδιαλλαξία των Σκοπιανών. Έτσι αναρωτιόμαστε γιατί πρέπει να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία ενός τόσο μεγάλου συμβιβασμού. Δεν είχαμε πιέσεις ούτε από το ΝΑΤΟ, ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και σπαταλούμε τον διπλωματικό μας χρόνο σε μία υπόθεση άνευ ουσίας. Μπορεί βέβαια για όσους πιστεύουν σε μία καθυστερημένη ιδεολογία, ότι το όλο θέμα αποτελεί μία εκδίκηση, αλλά αυτό μας αφήνει αδιάφορους. Η ουσία είναι λοιπόν η συνέχεια του αγώνα του ελληνικού λαού για να μην παραδοθεί το όνομα της Μακεδονίας στη βαρβαρότητα της λήθης.