Αν δεν ενσωματώσουμε το πρόβλημα της Συμφωνίας που υπέγραψαν οι δύο ΥπΕξ στο πλαίσιο της Έξυπνης Ιστορίας δεν γίνεται κατανοητή η επιλογή της τοποθεσίας στη Λίμνη των Πρεσπών. Η επιλογή φαίνεται τυχαία όμως ακολουθεί ένα σχήμα του παρελθόντος που έχει ριζική σχέση με τον κομμουνισμό. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η Συμφωνία έγινε λόγω πιέσεων και ξεχνούν τον εκδικητικό της χαρακτήρα που σχετίζεται με τη 5^η Ολομέλεια του ΚΚΕ για την Μακεδονία που έγινε τον Ιανουάριο του 1949. Ο Κομμουνισμός που υποτίθεται δεν υπάγεται στην έννοια των κρατών, ακολούθησε στην Ελλάδα τη γραμμή της Μόσχας. Τα πράγματα έχουν αλλάξει από το 1948 όπου ο Στάλιν και ο Τίτο έρχονται σε αντιπαράθεση σε σχέση με τα Βαλκάνια. Έτσι η Συμφωνία δεν είναι το απομονωμένο αποτέλεσμα της επιλογής μιας πύρινης κυβέρνησης αλλά η συνέχεια μιας ιδεολογίας που δεν κατάφερε να ριζώσει στην Ελλάδα και ήθελε να πάρει το αίμα της πίσω χάρη σε αυτή την πράξη βαρβαρότητας. Διότι ήθελαν από τότε να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο κράτος της Μακεδονίας εντός της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας. Έτσι ο Ζαχαριάδης χωρίς κριτική σκέψη ακολουθεί κατά γράμμα τις σταλινικές εντολές. Έτσι συνδύασε και το σχέδιο περί ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης του 3^ου Εκτάκτου Συνεδρίου του ΚΚΕ το 1924. Η επιλογή των Πρεσπών είναι η κομματική συνέχεια μιας βάρβαρης ιδεολογίας κατά του Ελληνισμού για την λεγόμενη αποκατάσταση της Μακεδονίας.