Η Σοβιετική Ένωση για τη Γιουγκοσλαβική Ένωση ήταν πάντα ο Big Brother με όλη τη σημασία της έννοιας ακόμα και αν αυτό είχε και στοιχεία αντιπαράθεσης μεταξύ Stalin και Tito από μια στιγμή και μετά. Έτσι η κατάρρευση της πρώτης έδωσε ένα τελικό πλήγμα στη δεύτερη δίχως όμως να σημαίνει ότι μερικά άτομα άλλαξαν επί της ουσίας. Έτσι είναι αναμενόμενο μετά από δεκαετίες να υπάρχει ακόμα ένα υπόβαθρο που να βλέπει θετικά αυτή την ιδεολογία. Όταν η ίδια έγινε φιλική και στην Ελλάδα λόγω της νέας εξουσίας υπήρξε μια κατάλυση αφού η συμβατότητα ήταν απόλυτη ανεξαρτήτως από την έννοια των κρατών άλλωστε δεν σχετίζονταν ήδη με την έννοια των Εθνών. Αυτό το ιδεολογικό πλαίσιο ήταν το υπόβαθρο της λεγόμενης Συμφωνίας. Δεν πρόκειται λοιπόν για μια αντιπαράθεση μεταξύ λαών και ειδικά Εθνών αλλά για μία μετωπική μάχη μεταξύ Ελληνισμού και της ιδεολογίας της βαρβαρότητας, με το σταλινικό της στοιχείο. Ξέρουμε λοιπόν ότι όσοι υπέγραψαν το Προσύμφωνο θα το υποστηρίξουν έως το τέλος διότι ό,τι και να πάρουν θα είναι θετικό για την ιδεολογία τους. Ενώ ο Ελληνισμός αν δεν αμυνθεί αποτελεσματικά και στρατηγικά θα χάσει στα σημεία. Η ουσία λοιπόν είναι να μην κάνουμε πίσω ούτε ένα βήμα σε αυτή τη βαρβαρότητα αλλιώς οι επιπτώσεις θα είναι τραγικές για τη συνέχεια και το μέλλον της Ελλάδας εντός Βαλκανίων.