Στην αρχή η εξουσία για να αντιμετωπίσει τους νέους Μακεδονομάχους, έλεγε ότι είμαστε όλοι αμερικανάκια διότι είχαμε δεχτεί μια μεγάλη υποστήριξη από τους Ελληνοαμερικάνους τόσο σε ηθικό επίπεδο όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Και ήθελε να παρουσιάσει τον αγώνα μας σαν ένα ταξικό αλλά ο λαϊκισμός δεν τα έβγαλε πέρα. Όταν τα Συλλαλητήρια πολλαπλασιάστηκαν σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό παρόλο που έγινε στις λεγόμενες δυτικές χώρες, προσπάθησε να μας πείσει ότι έκρυβαν τοπικά συμφέροντα για εκλογικές αναμετρήσεις, δηλαδή με άλλα λόγια ότι υπήρχαν άτομα που επένδυσαν σε αυτό τον αγώνα για να έχουν πολιτικά οφέλη. Όταν πια ξεφούσκωσε και αυτό γιατί τα Συλλαλητήρια είχαν ένα μη οργανωμένο τρόπο να γίνονται τότε άρχισε μια άλλη προπαγάνδα του τύπου: είμαστε υπό ρώσικη επιρροή. Βέβαια δεν μας εξήγησαν γιατί στις χώρες της ρωσικής επιρροής δεν υπήρξε κανένα Συλλαλητήριο υπέρ του ονόματος της Μακεδονίας αλλά τέλος πάντων δεν θα μετρήσουμε το πλήθος των παράλογων επιχειρημάτων της εξουσίας. Διότι το πιο βασικό θέμα είναι ότι άτομα που έχουν όλα μια μεταμοντέρνα σταλινική προσέγγιση των πραγμάτων, που έρχονται σε σύγκρουση με τη θέληση του ελληνικού λαού, τον κατηγορούν ότι ακολουθεί τη ρώσικη στρατηγική. Δηλαδή ποιος από εμάς έχει πάει στη Ρωσία να ζητήσει οικονομική στήριξη ενάντια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν το ξέρουμε. Το γελοίο της εξουσίας θυμίζει το αντίστροφο του αστείου του Κούντερα.