Η μικρή Σοβιετική Ένωση ήταν η Γιουγκοσλαβία, η μεγάλη ξαναέγινε η Ρωσία. Η διαφορετική προσέγγιση ενώ βρισκόταν στο ίδιο ιδεολογικό πλαίσιο έχει ουρά ακόμα και τώρα. Αλλά είναι χρήσιμο να μην μπερδεύουμε μερικά θεμελιακά πράγματα. Η Ρωσία που δεν έβλεπε ποτέ μ’ ένα καλό μάτι την επιρροή του Ελληνισμού δεν είχε βέβαια κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσει τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα δηλαδή Μακεδονία. Τώρα όταν λέει ότι έχει πρόβλημα με το δημοψήφισμα που αφορά την αλλαγή ονόματος σε Βόρεια Μακεδονία, δεν είναι βέβαια για την πρόσθεση της λέξης Βόρεια, αλλά επειδή το όλο θέμα ξεμπλοκάρει την υποψηφιότητα ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε όμως ότι και αυτή η υποψηφιότητα ακόμα και τώρα γίνεται μόνο με το ακρώνυμο FYROM. Όταν λοιπόν μια κυβέρνηση που είναι εκ φύσης φιλική προς την έννοια της Σοβιετικής Ένωσης και στη συνέχεια της Ρωσίας, μας εξηγεί ότι έχει προβλήματα για το θέμα της ονομασίας με αυτή, είναι απλώς πλαίσιο προπαγάνδας αφού η Ρωσία λειτουργεί ήδη με το συνταγματικό όνομα. Επίσης όταν έχουμε μια κυβέρνηση που μισεί το ΝΑΤΟ, να μας εξηγεί ότι κάνει όλα αυτά για να βοηθήσει τα Σκόπια να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, καταλαβαίνουμε ότι είναι παράλογο κι ότι απλώς ακολουθεί τη νοοτροπία της την ιδεολογική κι ότι χρησιμοποιεί δικαιολογίες ως προσχήματα για να συνεχίσει να υποσκάπτει τον Ελληνισμό, ως συνεχίστρια του 1949 και 1924, τίποτα άλλο.