Στο αεροδρόμιο υπήρχε μία αναμονή που επέτρεπε στην ετοιμότητα να σκεφτεί το μέλλον των αποστολών. Δίχως την ύπαρξη των αεροσκαφών, η ζωή των αποστολών θα ήταν διαφορετική. Του θύμισε το ανάλογο με το διαδίκτυο, σε πιο θεωρητικό επίπεδο αλλά η μεταφορά της ζωής έκανε τη διαφορά. Άλλωστε ποιος θα φανταζόταν τη ζωή του Αποστόλου Παύλου χωρίς καράβια να διασχίζουν τη Μεσόγειο. Το εργαλείο επέτρεπε άλλες υπερβάσεις που θα ήταν αδύνατες χωρίς αυτό. Ποιος έδινε σημασία σε αυτό το τεχνικό κομμάτι που φαινόταν όχι μόνο τεχνητό στην περίοδο του Leonardo da Vinci αλλά πολύ απλά εξωπραγματικό; Κι όμως κάποιοι το είχαν θεμελιακά στη σκέψη τους διότι το είχαν ενσωματώσει μέσα στο έργο τους. Άλλωστε ποιος θα έβλεπε το έργο της Ανθρωπότητας δίχως αυτή τη δυνατότητα. Πόλεις σαν τις Boston, Chicago, New York, Philadelphia και Washington δεν θα ήταν προσβάσιμες σ’ ένα κόσμο χωρίς αεροσκάφη, τουλάχιστον στο ίδιο χρονικό διάστημα. Με αυτά ο Χρόνος είχε αποκτήσει άλλες διακλαδώσεις που έδιναν περισσότερες δυνατότητες ελευθερίας. Είχε αλλάξει και η στρατηγική διαχείριση του Χρόνου. Αυτό είχε ενισχύσει τον αγώνα και την αντίσταση στην εξουσία όταν αυτή παραβίαζε τα ανθρώπινα δικαιώματα των αθώων. Και οι Δίκαιοι μπορούσαν πια να βρεθούν σε πολλά σημεία για να ετοιμάσουν τις απαραίτητες δράσεις για το μέλλον όχι μόνο του Ελληνισμού αλλά και της ίδιας της Ανθρωπότητας.