Δίκαιος δεν είσαι εξ αρχής αν είσαι μαθητής, γίνεσαι με το έργο που παράγεις βοηθώντας τους αθώους. Και αυτό γίνεται με τη βοήθεια της βοήθειας. Αν δεν αντέχεις την αδικία της κοινωνίας κατά των μικρών ανθρώπων, πώς θ’ αντισταθείς στις πράξεις βαρβαρότητας που αποτελούν οι γενοκτονίες και τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Το θέμα δεν είναι να είσαι Δίκαιος από μόνος σου αλλά να βοηθάς τους αθώους. Διότι αυτοί θα επιλέξουν αν είσαι όντως Δίκαιος. Κατά συνέπεια αν κλαις, αν πονάει η καρδιά σου είναι ανθρώπινο αλλά αυτό δεν βοηθάει για να γίνει κάποια αλλαγή. Έτσι μετά τη θλίψη και την οργή, σκέψου τι πρέπει να κάνεις για ν’ αλλάξεις τα πράγματα. Σκέψου πως να ενεργοποιήσεις την ανθρωπιά σου. Αλλιώς δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις μαχητής της Ανθρωπότητας ενάντια στη βαρβαρότητα. Τι θα κάνεις όταν θα διαβάσεις τις περιγραφές των βαρβαροτήτων που έχουν υποστεί τα θύματα που ήταν αθώα; Πρέπει να βγεις από τον κόσμο της άγνοιας και να δεις ότι χωρίς αγώνα δεν πρόκειται ν’ αλλάξεις τίποτα. Μόνο αν αντιστέκεσαι στη βαρβαρότητα, θα παλεύεις για την Ανθρωπότητα. Έτσι μην ξεχνάς ότι η ανθρωπιά σου είναι η έκφραση μέσω σου, της ίδιας της Ανθρωπότητας άρα υπάρχει αυτή η δύναμη και ο Χρόνος είναι πάντα μαζί σου. Επέλεξε λοιπόν να είσαι μαζί του.