– Ξέχασα να σας πω… Ξέρω τι θα πείτε…
Αφού είστε στην καρδιά μου…
Γιατί στο μυαλό μου δεν ξέρω ποιος είναι πραγματικά.
Γιατί έχετε τόσο αγάπη;
Για να ξεχειλίζει πάνω μας…
Και μετά τι να κάνουμε με αυτή;
Κάτι σκέφτηκα βέβαια…
Αλλά μπορώ κι εγώ να τη διαδώσω…
Σε άλλους;
Σε άλλη γλώσσα;
Τι θέλετε ακριβώς;
Βέβαια δεν θέλετε τίποτα από μένα
αφού κάνετε όλα τα θέλω μου.
Ξέρω μόνο ότι θέλετε να μη στεναχωριέμαι.
Θα το κάνω και αυτό.
Βέβαια αν δεν μπορώ κάπου κάπου…
Απλώς να με κανονίζετε.
Ξέρετε εσείς.
Αφού μετά είμαι χαρούμενη.
Βλέπετε πάλι σας ζητώ κάτι
ενώ ήθελα να μου ζητήσετε εσείς.
Πώς να το πω αλλιώς.
Δεν είναι ανάγκη μάλλον.
Ξέρω ότι είστε δεδομένος για μένα.
Αλλά θέλω να ξέρετε…
Κι εγώ είμαι δεδομένη για σας.