Η νοοτροπία του MIT υποστηρίζεται από τις υποδομές, αξιοποιεί τις δομές και επινοεί υπερδομές. Έτσι έχουμε ένα συμπαγές αλλά ταυτόχρονα και ευέλικτο σύστημα που επιτρέπει την ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών με εξωστρέφεια που δεν αγγίζει μόνο την Αμερική αλλά και την ίδια την Ανθρωπότητα. Δεν είναι μόνο το τεχνολογικό που χαρακτηρίζει αυτό το πνεύμα αλλά και το θεωρητικό. Έτσι έχουμε ένα συνδυασμό που μπορεί να υλοποιηθεί στη ρομποτική. Βλέπουμε όμως μια έμφαση στη βαθύτητα που απαιτεί η έρευνα του μέλλοντος και δεν υπάρχει αποκλειστικός περιορισμός στις άμεσες εφαρμογές παρόλο που αυτές λειτουργούν ως κινητήρια δύναμη για την εξέλιξη των επιστημών σε πρακτικό επίπεδο. Η έννοια της ελευθερίας είναι αισθητή τόσο στις υποδομές όσο και στις δομές. Και αυτό σημαίνει ότι ο χώρος έχει διαμορφωθεί για να είναι καταλυτικός. Με αυτή την έννοια υπάρχει ένα πλαίσιο που είναι δημιουργικό διότι βρίσκεται μακράν ισορροπίας. Αυτό που είναι το σημαντικό είναι η δυνατότητα ανέλιξης χάρη στην ελευθερία της σκέψης. Αυτός ο τρόπος σκέψης παρουσιάζεται συνεχώς στις υποδομές και στις δομές του MIT. Κατά συνέπεια, είναι και χώρος και χρόνος για να μπορέσουν να εξελιχθούν αφού δημιουργηθούν υπερδομές. Έτσι έχουμε κομμάτι του μέλλοντος σ’ ένα παρελθόν που δεν έχει ξεχαστεί διότι υπάρχει συνέχεια στις γνώσεις και πέρα από τα κοινωνικά όρια αφού τα θεμέλια είναι της Ανθρωπότητας.