Δεν μπορούσε να προβλέψει κανείς πως η Κύπρος
θα ήταν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της Γαλλίας και
της Θράκης αν δεν ήξερε τι είχε γίνει εκείνη την εποχή
που έκρυβε τα κατορθώματα του πράσινου κόμη.
Έπρεπε να μάθει πρώτα το μυστικό
του μαύρου κύκνου που οδήγησε μετά από
δέκα χρόνια στο τάγμα των δεκαπέντε ιπποτών.
Οι προσευχές των μοναχών βοηθούσαν τους αγώνες τους
ενάντια στη βαρβαρότητα που προσπαθούσε να
εισβάλλει σε όλο το απέραντο γαλάζιο.
-Δάσκαλε, δεν ήμασταν πιο δυνατοί στη θάλασσα.
-Κυριαρχούσαμε μάλιστα.
-Τότε τι φοβόμασταν;
-Τίποτα πια
-Αργήσαμε;
-Ούτε αυτό.
-Δεν καταλαβαίνω τότε τι έγινε…
Η βάρβαρη κατοχή της Θράκης παρέμενε ένα
άνοιγμα σε όσους δεν γνώριζαν τα εσωτερικά προβλήματα του Βυζαντίου.
Διότι μέσω της κυριαρχίας της θάλασσας και των στενών,
η βαρβαρότητα μπορούσε όχι μόνο να περικυκλωθεί αλλά και να αφοπλιστεί.
Άλλωστε αυτό απέδειξε η εκστρατεία του πράσινου κόμη,
ο οποίος όχι μόνο απελευθέρωσε την Καλλίπολη
αλλά συνέχισε στη Μαύρη Θάλασσα,
για να νικήσει πολλαπλές φορές και να δημιουργήσει μια νέα ασπίδα.