41882 - Μήνυμα για τους πληγωμένους λαούς

Ν. Λυγερός

Αν ένας λαός έχει πληγωθεί και δέχεται ακόμα και τώρα επιθέσεις από ένα καθεστώς που αμφισβητεί την ακεραιότητα του τότε πρέπει ν’ αντισταθεί με όλες τις δυνάμεις του, διότι το οφείλει στους νεκρούς και στους αγέννητους. Και δεν μπορεί απλώς να αποδεχθεί το απαράδεκτο δίχως να δώσει μάχη ή ακόμα και πόλεμο. Βέβαια κάθε απώλεια ενός ανθρώπου που μάχεται για τα δικαιώματα των δικών του είναι και μια πληγή. Η Ανθρωπότητα είναι και τα Ηνωμένα Έθνη και δεν θέλει να χάσει κανένα. Έτσι όταν ένα Έθνος δέχεται μια επίθεση πρέπει ν’ αμυνθεί ακόμα και με πόλεμο, για να μη χαθούν οι αθώοι επειδή δεν προστατεύτηκαν από τους Δίκαιους. Αυτός ο αγώνας ανήκει σε έναν μεγαλύτερο που ανήκει στα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας, αφού σε αυτό το νέο πλαίσιο σκέψης, το Έθνος που κινδυνεύει δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα κομμάτι της Ανθρωπότητας που κανείς δεν μπορεί να το αφήσει να καταστραφεί λόγω απραξίας. Αν στο ελεύθερο Έθνος είσαι ικανός να βλέπεις αυτό το αόρατο κομμάτι της Ανθρωπότητας, τότε ξέρεις ποιο είναι το καθήκον σου. Και με αυτό το βλέμμα πρέπει να δεις και την αντίσταση του ουκρανικού λαού ενάντια στη βαρβαρότητα. Διότι είναι η ίδια η Ανθρωπότητα που πολεμά ενάντια στη βαρβαρότητα κι όχι μόνο ένας απομονωμένος λαός. Το ίδιο ισχύει και για τους Έλληνες του Πόντου που πρέπει να λειτουργήσουν ως αντιπρόσωποι της Ανθρωπότητας μέσω της αιωνόβιας γενοκτονίας.