Ό,τι και να λέει ο ηγέτης του Ποταμιού για να δικαιολογηθεί το μόνο σίγουρο είναι ότι τα έκανε θάλασσα με την επιλογή του, να παρασύρει όλο το κόμμα για το θέμα του Προσυμφώνου. Δεν είχε καν σκεφτεί τη διάσπασή του και θεωρούσε ότι θα μπορούσε αυτό το κόμμα να αντικαταστήσει τη συγκυβέρνηση. Αλλά πρόεδρος κόμματος δεν σημαίνει αναγκαστικά ηγέτης και φάνηκε με το τέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας. Διότι πολύ απλά το κυβερνών κόμμα δεν είχε ανάγκη από πραγματική συμμαχία κι ήθελε μόνο μερικούς πρόθυμους βουλευτές από όλα τα άλλα κόμματα, χωρίς να δώσει σημασία στην προέλευσή τους, αφού το μόνο που βλέπει ως γνήσιο κόμμα είναι αποκλειστικά το δικό τους. Έτσι ο Σύριζα ρούφηξε το Ποτάμι και αυτό στέρεψε, χωρίς βέβαια να μπορεί ν’ αντισταθεί. Το πολιτικό κόστος γι’ αυτό είναι μεγάλο και ακόμα πιο μεγάλο το κακό που έκανε στη Μακεδονία με τις ψήφους τους. Τώρα ό,τι και να ειπωθεί μόνο πατριωτικά δεν σκέφτηκε το κόμμα αλλά ούτε και στρατηγικά, αφού δεν είχε την ικανότητα να αναλύσει τα δεδομένα της περιοχής και πίστεψε ότι το Προσύμφωνο Πρεσπών ήταν τρόπος να αναπληρώσει την απουσία ψήφου για το Σχέδιο Ανάν. Έλεος.