Ό,τι και να κάνει μια κυβέρνηση, το πρέπον για το ελληνικό στρατιωτικό πνεύμα παραμένει το ίδιο και αυτό είναι να υπηρετεί τον Ελληνισμό κι όχι βέβαια τον κομματισμό, ειδικά όταν αυτός δεν σέβεται καν την ιστορία. Έτσι κάθε προσπάθεια να επηρεαστεί το στράτευμα για να μην αντισταθεί σε μια παράλογη ιδεολογία είναι εντελώς απαράδεκτη, ειδικά από θεσμό που υποτίθεται ότι πρέπει να το καθοδηγεί. Έχουμε δει σε πολλές χώρες του κόσμου στρατιωτικούς που δεν σέβονται τον λαό. Έχουμε δει άλλους να μη σέβονται τους ίδιους. Αλλά τώρα στην Ελλάδα μέσω αυτής της κυβέρνησης βλέπουμε και την αλλοίωση αυτού του πνεύματος και αυτό γίνεται στο πλαίσιο του Σκοπιανού και του ονόματος της Μακεδονίας. Άλλωστε πώς μπορεί κάποιος που χειροκροτούσε την ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων, να ζητά σε όλους τους άλλους να παραμείνουν ουδέτεροι όταν κινδυνεύει η πατρίδα που δέχεται τόσες επιθέσεις αυτήν την περίοδο. Όμως όλα αυτά εξηγούνται μέσω της περιόδου της εκλογικής αναμέτρησης σε πολλαπλό επίπεδο. Είναι λοιπόν μια απεγνωσμένη προσπάθεια επιρροής. Είναι όμως μάταια γιατί δεν πρόκειται ν’ αγγίξει το ελληνικό στρατιωτικό πνεύμα, επειδή αυτό είναι ανθεκτικό σε τέτοιου τύπου επιθέσεων. Έτσι απλώς βλέπουμε που μπορεί να φτάσει ο κομματισμός και βέβαια ποια είναι τα όρια του όταν δεν μπορεί ν’ αλλάξει την πραγματικότητα και κάνει κάθε παράλογη προσπάθεια για να πείσει τους άλλους, χωρίς όμως αποτελέσματα.