(Στα σοκάκια της πόλης… στη μικρή πλατεία…) (Full shot)
(Οι τρεις φίλοι είναι και πάλι μαζί. Φαίνονται ενθουσιασμένοι…)
Αντρέας : Έχω νέα…
Εύα : Κι εγώ…
Λουτσία : Όλοι έχουν ακούσει για το θρύλο…
Αντρέας : Του Χρήστου ή του Ιάκωβου ;
Εύα : Και των δύο !
Λουτσία : Ήταν όμως πριν καν γεννηθούν…
Αντρέας : Αυτό άκουσα κι εγώ.
Εύα : Στα χρόνια της κατοχής…
Λουτσία : Πριν τη ναυμαχία…
Αντρέας : Δύο φαντάροι…
Εύα : Ο ένας ήταν θανάσημα πληγωμένος…
Λουτσία : Κι όμως ο άλλος δεν τον άφησε…
Αντρέας : Τον κουβάληση πάνω στους ώμους του…
Εύα : Και διάσχισε όλη την έρημο…
Λουτσία : Τους έκαιγε το φως…
Αντρέας : Ο ένας έγινε η σκιά του άλλου…
Εύα : Κι ο άλλος σήκωσε το βάρος της…
Λουτσία : Πρέπει να πάμε στο σπιτάκι της γριάς…
(Η γριά τους ανοίγει την πόρτα της…) (Medium long shot)
Αντρέας : Σας παρακαλώ, μπορείτε να μας πείτε αν ξέρετε κάτι για κάποιους φίλους μας;
Γριά : Πως τους λένε, παιδί μου ;
Εύα : Είναι ο Χρήστος και ο Ιάκωβος…
Γριά : Μα πέρασαν τόσα χρόνια… Πως είναι δυνατόν ;
Λουτσία : Σας παρακαλώ, έχουμε μήνες που τους ψάχνουμε…
Γριά : Μήνες ; (Χρόνος) Γλυκιά μου, όταν ο Χρήστος έφερε πίσω τον Ιάκωβο, δεν είχα γεννηθεί…
Αντρέας : Και τότε πως ; (Medium close shot)
Γριά : Η γιαγιά μου… (Χρόνος) Εκείνη γνώρισε το Χρήστο… όταν ήταν μικρή…
Εύα : Δεν καταλαβαίνω τίποτα…
Γριά : Τη δεύτερη φορά ήταν που ήρθε με τον Ιάκωβο…
Λουτσία : Ήρθε σ’αυτό το σπίτι ;
Γριά : Ναι… Περάστε να σας δείξω… (Περνούν όλοι το κατώφλι της πόρτας…)
(Η γριά τους δείχνει το κρεβάτι…) (Medium shot)
Εύα : Το κρεβάτι του…
Γριά : Όχι ! (Χρόνος) Της ανάστασης !
Λουτσία : Τα έχω χάσει εντελώς…
Εύα : Κι εγώ… Δεν ξέρω πια σε ποια εποχή βρισκόμαστε…
Γριά : Οι εποχές περνούν, κορίτσι μου…
Αντρέας : Μόνο οι ιδέες μένουν !
Λουτσία : (Κοιτάζοντας την εικόνα της Παναγιάς.) Ο Χρήστος έχει την ίδια…
Γριά : Αυτή μου τη χάρισε η γιαγιά μου…
(Η Εύα πλησιάζει και βλέπει την άμμο…) (Close up)
Εύα : Κι η άμμος ;
Γριά : Την είχε στη χούφτα του ο Ιάκωβος…
(Η Εύα την αγγίζει.)
Εύα : Μα είναι ακόμα ζεστή…
Λουτσία : Τι είπες ; (Πάει κοντά της…)
Αντρέας : Ξέρουμε που είμαστε αλλά δεν ξέρουμε σε ποιο χρόνο βρισκόμαστε…
(Κοιτάζει από το παράθυρο… Σκοτείνιασε…) (Medium shot)
(Ο Αντρέας βγαίνει έξω βιαστικά…) (Full shot)
(Η Εύα τον ακολουθεί…) (Κοιτάζει τον ουρανό.)
Εύα : Ο ουρανός δεν έχει το ίδιο χρώμα…
Αντρέας : Είναι πιο φωτεινός… (Ακούν τη φωνή της Λουτσίας…)
(Ξαναμπαίνουν γρήγορα μέσα…) (Medium long shot)
Εύα : Τι έγινε ;
Λουτσία : Αντρέα, κοίτα το ημερολόγιο… (Ο Αντρέας πλησιάζει και διαβάζει…)
Αντρέας : 1914… (Σιωπή)
Γριά : Σε λίγο θα’ρθει και ο Χρήστος…