Ένας απλός τρόπος να αντιληφθούμε την αξία της Αναβαθμισμένης Ιστορίας είναι να την εφαρμόσουμε σ’ ένα πλαίσιο που θεωρείται γνωστό. Ένα παράδειγμα απτό είναι το 1974. Η μικρή ιστορία θεωρεί ότι συνδυάζεται με τα γεγονότα του 1963 και 1964, τα οποία εξηγούνται με τα δεδομένα του απελευθερωτικού αγώνα 1955-1959 και τη Συνθήκη Ζυρίχης – Λονδίνου. Όμως η βαθιά ιστορία μέσω της Χρονοστρατηγικής αποδεικνύει ότι συσχετίζεται με τις προβλέψεις των Άρθρων 20 και 21 της Συνθήκης της Λωζάννης το 1923 που δεν υλοποιήθηκαν, με την αλλαγή φάσης του 1914 που αποτελεί επίπτωση της Συνθήκης Βερολίνου του 1878 και της ανατροπής των στοιχείων της πρώτης εισβολής του 1570-1571, η οποία ακολουθεί την πολιορκία της Μάλτας του 1565. Η Αναβαθμισμένη Ιστορία συνδυάζει αυτά τα δεδομένα με το 1522 και το 1444 για τις πολιορκίες της Ρόδου και το 1683 για τη δεύτερη πολιορκία της Βιέννης. Έτσι η Τουρκία που δεν κατάφερε να εισχωρήσει στην κεντρική Ευρώπη, που έχει μόνο ερείπια στα Βαλκάνια ήθελε με την Κωνσταντινούπολη να έχει τουλάχιστον την Κύπρο λόγω γοήτρου και όχι στρατηγικής ανάγκης. Έτσι ξέρουν πώς θα απελευθερωθεί η Κύπρος.