Αναστασία: Πότε έγινε η μάχη;
Χρήστος:  Όταν πέθαναν οι άνθρωποι του χωριού.
Αναστασία: Κι έμεινε μόνη της η βελανιδιά;
Χρήστος: Ακριβώς σαν τα σύμβολα.
Αναστασία: Τι περίμενε;
Χρήστος: Την επιστροφή του.
Αναστασία: Το σπαθί;
Χρήστος: Με την παράξενη χειρολαβή.
Αναστασία: Αυτό ακούμε;
Χρήστος: Την αντίσταση της βελανιδιάς.
Αναστασία: Και την αντεπίθεση του σπαθιού.
Χρήστος: Το τσέλο και το κόρνο.
Αναστασία:  Έφτασε εγκαίρως;
Χρήστος:  Ίσα, ίσα…
Αναστασία: Τότε δεν πέθανε η βελανιδιά.
Χρήστος: Της το είχε απαγορεύσει.
Αναστασία: Πώς γίνεται αυτό;
Χρήστος: Της είπε να ζήσει.
Αναστασία: Ακόμα και μετά τον θάνατο των άλλων.
Χρήστος: Γιατί ήταν το σύμβολο.
Αναστασία: Δεν σκότωσαν το σύμβολο;
Χρήστος: Δεν μπόρεσαν.
Αναστασία: Λόγω αντίστασης;
Χρήστος: Δεν άντεξαν την αντεπίθεση.
Αναστασία: Νίκησε το μέταλλο της βελανιδιάς.