Νόμιζα ότι επαρκούσε η Αγάπη.
Βλέπω τώρα πως χρειάζεται
θεμελιακά τη χαρά.
Μπορεί να αγαπάς τους άλλους
αλλά πώς να ζήσουν αν δεν είναι
χαρούμενοι.
Δεν φτάνει η προστασία.
Θέλει και το καινούργιο η ζωή.
Η επιστροφή σε αναγκάζει
να σκεφτείς τι έκανες
για να χαρούν οι άλλοι.
Τώρα που ζούμε ο ένας
πάνω στον άλλο
βλέπουμε τη χαρά των άλλων;
Και τι κάνουμε αν δεν είναι;
Τους αγαπάμε βέβαια
αλλά είναι αναγκαία η χαρά.
Κι αν δεν υπάρχει στα δύσκολα
πρέπει να την φτιάξουμε εμείς.
Αυτό κατάλαβα με τον Σωτήρη.