Σωτήρης: Δεν ξέρω πώς είναι η κατάστασή σας τώρα, αλλά θέλω να σου δώσω μία συμβουλή που πάντα έχει νόημα.
Μην ξεχάσεις την ανθρωπιά.
Στην εποχή μας υπάρχει ένας πόλεμος
που μπορεί να διαρκέσει έναν αιώνα.
Κανείς δεν ξέρει βέβαια με σιγουριά
τι θα γίνει.
Όμως ο Ιππότης χωρίς πανοπλία
μου το είπε ήδη…
Επανέρχομαι στο θέμα της συμβουλής.
Εδώ να ξέρεις ότι όλοι ασχολούνται
με τις οικονομικές επιπτώσεις
αυτής της πανδημίας,
που δεν έχει καν τελειώσει.
Είναι σαν να ξεχνούν τους νεκρούς
και τους μολυσμένους,
που ακόμα παλεύουν
για τη ζωή τους.
Ξεχνούν επίσης τις οικογένειές τους.
Αυτοί που μιλούν για οικονομικά
είναι όσοι δεν παλεύουν
στο μέτωπο.
Ξεχνούν τις προτεραιότητες.
Για να αντέξουν οι άνθρωποι
δεν θέλουν θεωρίες αλλά πράξεις.
Και αυτό γίνεται με τους άλλους ανθρώπους.
Ακόμα και από τα παράθυρα που βλεπόμαστε, είναι μία μορφή συμπαράστασης.
Και στα μπαλκόνια, βλέπεις τη χαρά.
Οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να είναι μόνοι αλλά για να είναι μαζί.
Τώρα που δεν μπορούμε
να είμαστε κοντά, φαίνεται η διαφορά.
Και αυτή είναι τεράστια.
Σίγουρα εσείς θα έχετε και άλλα μέσα, αλλά να ξέρεις θα πρέπει να τα προσέχετε ακόμα και αυτά, αφού από αυτά θα περνάει η ανθρωπιά, αν είσαστε απομονωμένοι.
Σε αυτήν την ανθρωπιά
πρέπει να δώσετε προσοχή
και σε ό,τι την επιτρέπει.
Με την πανδημία
ο κόσμος γίνεται μικρός
και η μοναξιά μεγάλη.
Αν δεν λύσετε αυτό το πρόβλημα,
τότε τα οικονομικά
δεν θα βοηθήσουν σε τίποτα.
Οι άνθρωποι πρέπει πρώτα
να ζήσουν για να λύσουν άλλα προβλήματα
και για να ζήσουν
πρέπει να αντέξουν.
Αυτό γίνεται με την ανθρωπιά
γιατί είναι η έκφραση της Ανθρωπότητας.