Σωτήρης: Καταφέραμε να φύγουμε ζωντανοί από τους Αγίους Τόπους την ώρα που η Μαύρη Πανούκλα χτυπούσε τους πάντες, όπως το είχε κάνει και στην Κωνσταντινούπολη ένα χρόνο πριν. Έπρεπε όμως να επιστρέψουμε ξανά στην Πόλη. Ήταν επείγον για την επιβίωση της Αυτοκρατορίας σε αυτήν την κρίσιμη κατάσταση, για να αποφευχθεί η καταστροφή, αφού οι εχθροί ήταν όλο και πιο πολλοί όλο και πιο ισχυροί. Ο Ιππότης είχε μια μυστική αποστολή. Έπρεπε να δώσει συμβουλές και να πείσει αξιωματούχους, για τη δημιουργία μιας πιο ανθεκτικής δομής. Όταν φτάσαμε εκεί, μάς περίμενε μια ειδική αποστολή αξιωματούχων του Βυζαντίου. Μας πήγαν σ’ ένα μυστικό μέρος… Ήταν οι αυτοκρατορικές δεξαμενές… Εκεί συζήτησαν για ώρες, μέχρι να βγει η στρατηγική απόφαση. Μαιευτικά η Βυζαντινή Αυτοκρατορία θα έπλαθε τα Δεσποτάτα. Μάλιστα όταν έγινε αποδεκτή η πρόταση, ο Ιππότης χωρίς πανοπλία έβγαλε από το ρούχο του ένα τετράδιο, το άνοιξε και πήρε ένα φύλλο μουριάς. Όλοι χαμογέλασαν γιατί ήξεραν τη σημασία του συμβόλου. Έτσι γεννήθηκε το Δεσποτάτο του Μορέως στο τέλος του Σωτήριου Έτους 1349.