Επειδή η βιβλιοθήκη κατάλαβε ότι είχαμε αλλάξει επίπεδο μάς έβαλε να σκεφτούμε διαφορετικά τον τρόπο της απόδρασης από τα αυταρχικά συστήματα και τα φανατικά δόγματα και μάς παρουσίασε ένα μοντέλο άλλης ζωής του XX αιώνα. Αυτό το μυρμήγκι ακολουθούσε απλούς κανόνες. Έστριβε αριστερά πάνω σε λευκό τετράγωνο και δεξιά σε μαύρο τετράγωνο. Στη συνέχεια άλλαζε το χρώμα του τετραγώνου σε άλλο και προχωρούσε στο επόμενο τετράγωνο. Είδαμε μία προσομοίωση όπου το μυρμήγκι στην αρχή δημιουργούσε συμμετρικές δομές, μετά περνούσε από μία χαοτική φάση και τελικά εύρισκε έναν τρόπο απόδρασης, δημιουργώντας ένα περιοδικό μοτίβο 104 βημάτων. Αυτό το μοντέλο που μάς φάνηκε τόσο παράξενο στην αρχή, μάς έβαλε να σκεφτούμε πόση ελευθερία είχαμε ακόμα κι αν ακολουθούσαμε απλές οδηγίες, διότι το επίπεδο πάνω στο οποίο γινόταν η όλη διαδικασία είχε μνημοσύνη. Έμοιαζε με την ίδια τη βιβλιοθήκη που μάς έδειχνε ότι κανένα σύστημα ή φανατισμός δεν μπορούσε να μας φυλακίσει, αν ακολουθούσαμε τα βήματα της Ανθρωπότητας. Υπήρχε λοιπόν σκάλα απελευθέρωσης.