Αν οι φανατικοί μισούσαν το θέατρο, ήταν γιατί είχε δύναμη.
Είχε τη δύναμη της ζωής που αντιστέκεται στο δόγμα.
Οι ηθοποιοί πάλευαν ενάντια στους υποκριτές.
Αν ένα σύστημα μισούσε το θέατρο ήταν ένδειξη βαρβαρότητας.
Άλλωστε η βαρβαρότητα είχε απαγορεύσει και το go.
Οι φανατικοί δεν ήθελαν να χαίρονται οι άνθρωποι.
Διότι ήξεραν ότι η χαρά ήταν εργαλείο για τη μάθηση
κι έτσι βοηθούσε την εξέλιξη όχι μόνο των ανθρώπων,
αλλά και της ίδιας της Ανθρωπότητας.
Γι’ αυτό η βιβλιοθήκη ήταν μια μορφή παιδικής χαράς
των μεγάλων ανθρώπων.
Η βιβλιοθήκη αγαπούσε τους ανθρώπους
και μεταχαιρόταν με τη χαρά τους.
Ακόμα και τα παίγνια, αφού ήταν έξυπνα,
ήταν ένας τρόπος να μάθουν νέα νοητικά σχήματα.
Γι’ αυτό επανεξετάσαμε το shogi από κοντά
για ν’ ανακαλύψουμε την επανατοποθέτηση
αλλά και το tsumeshogi.