Όσο πιο πολύ βρισκόμαστε προς το τέλος της πρώτης φάσης της πανδημίας, τόσο πιο πολύ η πολιτική θα κυριαρχήσει πάνω στο θέμα της υγείας. Η πολιτική θα θεωρήσει ότι δεν πρέπει να καταστραφεί το οικονομικό επίπεδο και θα παίξει με ρίσκο αυτό το επικίνδυνο παίγνιο ισορροπίας μεταξύ οικονομίας και ασφάλειας. Έτσι δίχως στρατηγική θα έχουμε τραγικά αποτελέσματα, διότι πολλοί θα είναι αυτοί που θα βιαστούν. Μετά θα είναι το θέμα της διαχείρισης της κοινής άποψης σε σχέση με το πλήθος των νεκρών, διότι ο πληθυσμός δεν φοβάται τόσο πολύ το θέμα των κρουσμάτων. Έτσι άμα η κοινωνία αντέξει το πλήθος των νεκρών, η πολιτική θα ανοίξει όλο και περισσότερο τα καταστήματα. Σε αυτό το επίπεδο θα πρέπει να υπάρξει η ανάδραση μέσω στρατηγικής για να είναι έξυπνη η διαχείριση, αφού μια αύξηση των θυμάτων δεν θα μπορεί να μειωθεί με συμμετρικό τρόπο, διότι θα υπάρχει το φαινόμενο της ουράς. Άρα θα πρέπει να προλαβαίνουμε τις τάσεις κι όχι μόνο τις αυξήσεις αλλιώς θα είναι αργά. Η άρση των μέτρων δεν μπορεί να είναι μόνο σταδιακή. Το υπόβαθρό της πρέπει να είναι στρατηγικό για να ελαχιστοποιούμε το κόστος της άρσης των μέτρων.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA