– Είχε δίκιο ο πρόεδρος… και εδώ έκαναν το ίδιο… Ήθελαν να αφανίσουν οποιοδήποτε στοιχείο μνήμης, οποιοδήποτε ίχνος ζωής. Είχαν κρύψει τους τάφους  για να μη φαίνεται το έγκλημά τους.
Η ίδια βαρβαρότητα σε άλλο κράτος…
Η ίδια ιδεολογία που έσβηνε τα πάντα…
Τουλάχιστον αυτό έλεγε σε όλους…
Αλλά οι θαμμένοι σπόροι φύτρωvαν και πάλι
όσο βαθιά και να τους είχαν βάλει.
Το μάρμαρο δεν είχε ξεχάσει.
Άλλωστε ήταν χαραγμένο από την ιστορία.
Περπατούσε ανάμεσα στους τάφους
κι έβλεπε τα κομμάτια της ιστορίας
σκορπισμένα μέσα σε ένα δάσος
που δεν χωρούσε τόση ιστορία…
Οι τάφοι ήταν εγκλωβισμένοι…
Αλλά η Ανθρωπότητα θα μάθαινε
και για τα θύματα και για τους εγκληματίες.
Αυτό ήθελε μόνο.