Μόλις η Βιβλιοθήκη τους επέτρεψε να μπουν στις αίθουσες έζησαν κυριολεκτικά ένα θαύμα. Δεν ήταν αυτοί που μετακινιόντουσαν μέσα σε αυτή αλλά οι ίδιες οι αίθουσες που άλλαζαν ανάλογα με τη σκέψη τους. Δεν ήταν μόνο μία τηλεπαθητική επαφή αλλά μία πραγματική συνεννόηση. Λες και είχαν συντονιστεί με το πνεύμα της Βιβλιοθήκης.
* Πρώτη φορά ζω αυτό το φαινόμενο.
* Κι εγώ! Δεν προλαβαίνω να σκεφτώ κάτι που ήδη βλέπω μπροστά μου, τα βιβλία που θέλω ενώ δεν ήξερα αν είχαν γραφτεί.
* Μας βλέπουν…
* Ποιος;
* Ο Χαμαιλέοντας και…
* Και;
* Κάποιος άλλος…
* Ποιος;
* Ταυτόχρονα, του μοιάζει και είναι διαφορετική.
* Η διαφορετική…
* Εννοείς σαν εμάς.
* Κοίτα τα μαγικά ραβδιά…