Ιωάννης: Μόνο τώρα κατάλαβα την ιστορία του αετού μας.

Κυριακή: Είναι κομμάτια των χορδών του χρόνου.

Ιωάννης: Ναι, τώρα το βλέπω.

Κυριακή: Το παρελθόν μας είναι πολύ πιο βαθύ.

Ιωάννης: Νόμιζα ότι ήξερα αρκετά χάρη στον πατέρα μου.

Κυριακή: Αυτή είναι η κληρονομιά σου. Αλλά τώρα μιλάμε για βαθιά ιστορία.

Ιωάννης: Έχεις δίκιο… Πάντως δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι για όλα όσα μάθαμε. 

Κυριακή: Και πού να φανταστείς τη δική μου!

Ιωάννης: Μιλάς για τη Γεωργία;

Κυριακή: Δεν ήξερα τίποτα… Η μάλλον όσα ήξερα μου προκαλούσαν…

Ιωάννης: Κατάλαβα. Χρόνος.  Αλλά να ξέρεις και μένα μου αλλάζει τα δεδομένα.

Κυριακή: Ακόμα και τα πιστεύω αλλάζει αυτή η γνώση.

Ιωάννης: Δεν είμαστε μόνο της περιοχής αλλά και της εποχής.

Κυριακή: Ο Πόντος είχε βάθος χρόνου.