53597 - Η μνήμη του Πόντου

Ν. Λυγερός

Φιλήμων: Δεν ήξερα ότι ήταν τόσο άδικος μαζί σας.

Αθηνά: Επειδή είσαι ακόμα μικρός.

Φιλήμων: Είναι σαν να είχαν δημιουργήσει μία ιεραρχία.

Αθηνά: Απόλυτη…

Φιλήμων: Που κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει.

Αθηνά: Επειδή μας έλειπαν γνώσεις.

Φιλήμων: Αλλά τώρα.

Αθηνά: Τώρα νιώθω επιτέλους εφοδιασμένη.

Φιλήμων: Χαίρομαι. Πώς μπορώ να βοηθήσω;

Αθηνά: Ήδη όταν είμαστε μαζί…

Φιλήμων: Βοηθάμε ο ένας τον άλλον.

Αθηνά: Χαίρομαι που τα μάθαμε μαζί.

Φιλήμων: Δεν το περίμενα.

Αθηνά: Ούτε κι εγώ να σου πω την αλήθεια.

Φιλήμων: Πόσο βάθος έχει η ιστορία.

Αθηνά: Και ο Πόντος μας.

Φιλήμων: Δεν είναι μόνο θύματα…

Αθηνά: Δεν έχουμε μόνο μνήμη…

Φιλήμων: Είστε γνήσιο κομμάτι ιστορίας.

Αθηνά: Δεν τα κατάφεραν οι χρονοκτόνοι.

Φιλήμων: Πρέπει να μάθουμε περισσότερα.