Ο αυτοκράτορας Δαυίδ Β΄ Μέγας Κομνηνός εκδιώχθηκε στην Αδριανούπολη με τους δικούς του. Ο πορθητής είχε καταφέρει να τον απομακρύνει από τον Πόντο χωρίς πολεμικό κόστος. Όμως η φοβία του δεν είχε εξαφανιστεί. Ακόμα και εξόριστος, ο αυτοκράτορας αποτελούσε κίνδυνο γι’ αυτόν. Έπρεπε να βρει έναν τρόπο ακόμα και μια προδοσία για να τον αφανίσει. Η ευκαιρία βρέθηκε χάρη σε μια επιστολή που έλαβε ο Δαυίδ Β΄ εκ μέρους της κόρης του. Με αυτό το χυδαίο πρόσχημα ο πορθητής έδωσε εντολή να φυλακίσουν τον αυτοκράτορα. Κι όταν αυτός ήταν πια στο έλεός του, τότε του έδωσε την επιλογή να πεθάνει ή να αλλαξοπιστήσει και να γίνει μουσουλμάνος. Όμως ο Δαυίδ Β΄ αντιστάθηκε και αρνήθηκε. Γι’ αυτόν τον λόγο τον εκτέλεσε ο πορθητής κι επειδή αυτό δεν του έφτανε, εκτέλεσε μαζί του τους υιούς του τον Βασίλειο, τον Γεώργιο και τον Μανουήλ αλλά και τον ανιψιό του τον Αλέξιο. Ήθελε να σβήσει τους Κομνηνούς. Αλλά ξέφυγε ο Νικηφόρος.