Φιλήμων: Γιατί γελάς;
Αθηνά: Σκέφτηκα ότι όταν έγινε αυτό το συμβάν… Δεν ήμουν και τόσο μακριά…
Φιλήμων: Το έζησες κι εσύ;
Αθηνά: Όχι ακριβώς…
Φιλήμων: Βέβαια θα είχες το θράσος να απαντήσεις και εσύ με αυτόν τον τρόπο…
Αθηνά: Σίγουρα!
Φιλήμων: Δεν μασάς για τέτοια!
Αθηνά: Έλεγα μέσα μου τι δύναμη είναι η πίστη.
Φιλήμων: Έχεις δίκιο. Τεράστια δύναμη!
Αθηνά: Αυτό βλέπω και τώρα…
Φιλήμων: Δηλαδή, τι βλέπεις;
Αθηνά: Όλες αυτές οι γνώσεις μάς έχουν ενισχύσει.
Φιλήμων: Εννοείς και την πίστη μας.
Αθηνά: Δεν νιώθω πια μόνο πληγωμένη αλλά και συνέχεια αυτού του έργου που απελευθερώνει…
Φιλήμων: Αφορά όλους τους Έλληνες που θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι.
Αθηνά: Ελεύθερη πρέπει να είναι και η ιστορία μας.