Ιωάννης: Πώς επέλεξες την μπαλαλάικα;

Κυριακή: Αυθόρμητα…

Ιωάννης: Και γιατί την ονόμασες… Ξέρεις…

Κυριακή: Юрий είναι η επιλογή του. Η μπαλαλάικα ήταν η μόνη κληρονομιά που είχε από τη μάνα του…

Ιωάννης: Θυμάσαι κάτι από πριν.

Κυριακή: Από πριν, κάτι που έζησε και μετά.

Ιωάννης: Ακόμα και πριν τη γενοκτονία.

Κυριακή: Δεν ήθελα κάτι που ξεκινούσε από αυτήν.

Ιωάννης: Δεν γεννήθηκε θύμα.

Κυριακή: Όχι, ο Юрий παρέμεινε αθώος.

Ιωάννης: Δεν τα πιάνω όλα αλλά καταλαβαίνω τις γενικές γραμμές της επιλογής.

Κυριακή: Φαντάσου τον Σιδηρόχρονο με όργανα.

Ιωάννης: Θα είχες τη μπαλαλάικα…

Κυριακή: Αυτό δεν το ήξερα τότε.

Ιωάννης: Δεν θα ήταν μόνο η λύρα.

Κυριακή: Θα είχες το νταούλι.

Ιωάννης: Για αρχή σίγουρα.