Βασιλική: Νομίζω πως το τοπίο έχει ξεκαθαρίσει.

Κυριακή: Πραγματικά!

Ιωάννης: Συγγνώμη για την καθυστέρηση.

Φιλήμων: Μα δεν φταις εσύ.

Αθηνά: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Βασιλική: Απλώς με λανθασμένα δεδομένα και με άγνοια δεν γινόταν να πάμε πιο γρήγορα.

Κυριακή: Και αυτό μας επέτρεψε να ωριμάσουμε.

Ιωάννης: Είναι μία υποχρεωτική αλλαγή κύκλου.

Φιλήμων: Αντί να περιμένουμε τα πάντα από τους άλλους, καλό είναι να πάρουμε πρωτοβουλίες.

Αθηνά: Ε τώρα τι να πω;

Βασιλική: Απλώς την αλήθεια. Όλοι μας περάσαμε από ένα νοητικό σοκ… Ο καθένας για τα δικά του δεδομένα… Άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, αλλά στην τελική φτάσαμε στο ίδιο σημείο… Σε σχέση με το μέλλον, δεν κάναμε τίποτα ακόμα.

Κυριακή: Αυτό είναι που δυσκολεύομαι να φανταστώ μετά από  όλα όσα περάσαμε ο  καθένας μέσα στο κελί του.

Ιωάννης: Η αναβαθμισμένη ιστορία έχει αλλάξει θεμελιακά τους στόχους μας… Δεν είχα υπολογίσει το μέγεθος της σπατάλης χρόνου που έχουν προκαλέσει οι άσκοπες κινήσεις.

Φιλήμων: Πολλές κινήσεις, ελάχιστες πράξεις.

Αθηνά: Ενώ η ιστορία παράγεται μόνο με πράξεις.

Κυριακή: Η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας μάς άλλαξε και μάς έδειξε ότι το όραμά μας δεν μπορεί να είναι απλώς η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Ιωάννης: Αυτό είναι μόνο για αυτούς που έχουν μείνει πίσω και δεν τολμούν να προχωρήσουν στα επόμενα στάδια.

Φιλήμων: Όταν δεν μπορείς να βάλεις μια μάσκα, πώς θέλεις να φορέσεις μια πανοπλία.

Αθηνά: Και πώς να σηκώσεις μια ασπίδα για να προστατέψεις το παρελθόν και να ζήσει το μέλλον;