Όλα ήρθαν από την πλευρά του ήλιου λες και ήταν μια αναφορά στον Μέγα Ανατολικό ή στον Ήλιο τον Ηλιάτορα, αλλά ποιος έδωσε σημασία σε αυτό το φως που άλλαξε τον κόσμο, ποιος αντιλήφθηκε ότι με αυτό ζει και ο Παράδεισος; Ενώ είναι γραμμένο με απλά λόγια. Τότε πώς να πιστέψεις στη Σελήνη ή στη μισή της, ενώ ξέρεις ότι δεν παράγει φως, ενώ ξέρεις ότι θα παρέμενε αόρατη χωρίς αυτό; Τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε ο προσανατολισμός μας, διότι είμαστε του φωτός, διότι μάθαμε ότι η πίστη φωτίζει και ότι είμαστε το φως του κόσμου. Αλλά κάποιος έπρεπε να το πει. Το είπαν οι προφήτες. Αλλά κάποιος έπρεπε να το κάνει γιατί κανένας άλλος δεν θα το έκανε. Κι έτσι έγινε γιατί ήταν το πρέπον. Αλλά τώρα που έγινε, γιατί δεν το βλέπουν όλοι, γιατί εξακολουθούν να υπάρχουν άλλοι Φαρισαίοι και Γραμματείς σαν να μην έφτανε η λέρα της πρώτης χιλιετίας. Γιατί τώρα δεν υπάρχει πια το μήλο; Όλοι θέλουν να δαγκώσουν κάτι παραπάνω από τη σκόνη, αλλά τότε γιατί είναι τόσο ρηχοί; Ακόμα και ο Θωμάς άξιζε περισσότερα.