Δίχως Άγιους ποια θα ήταν τα παραδείγματα των ανθρώπων; Ποιο θα ήταν το όραμα της εξέλιξής τους αν η αγιοσύνη ήταν απαγορευμένη; Πώς θα ήξεραν τι σημαίνει να κάνουν το καλό; Αν έφταναν οι παπάδες θα το ξέραμε. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε τους Άγιους. Έτσι όσοι απαγορεύουν την ύπαρξή τους και τη δράση τους διαπράττουν ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας, μια πράξη βαρβαρότητας που δεν μπορούμε να ξεχάσουμε. Αν απαγορεύεις την εξαίρεση δημιουργείς δόγμα και δεν είσαι πια πιστός αλλά θρήσκος. Άλλο πίστη κι άλλο θρησκεία. Μόνο οι πιστοί βοηθούν τους αθώους. Οι θρήσκοι είναι απλώς μια άλλη επανάληψη των Φαρισαίων και των Γραμματέων, τίποτα περισσότερο. Αλλά δεν πρέπει να σ’ ενοχλεί αφού δεν πρόκειται να εισβάλλουν στο Βασίλειο των Ουρανών. Θέλουν την εξουσία της γης, αδιαφορούν για το κλέος του ουρανού. Είναι γήινα προϊόντα, εκφυλισμός φωτός. Ίδιες σκιές που τροφοδοτούν τη λήθη δίχως να επηρεάζουν επί της ουσίας την αλήθεια. Έτσι η αμισεία έχει νόημα για να σωθεί ο κόσμος των αθώων.