Είχαμε ήδη δείγματα ότι ο Πρωθυπουργός του Καναδά δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων για άλλα διεθνή ζητήματα διότι δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στον πειρασμό της προβολής. Έτσι δεν μας ξαφνιάζει, ακόμα κι αν εκφράστηκε στα γαλλικά, να είναι τόσο μαλθακός στα ζητήματα της ελευθερίας έκφρασης. Είχε ξεχάσει να στείλει τα θερμά συλλυπητήρια για το θύμα της πράξης βαρβαρότητας αλλά θυμήθηκε να εκφραστεί με τρόπο διαφορετικό πάνω στο θέμα της αντίστασης στην βαρβαρότητα. Μάλλον ξέχασε πόσοι Καναδοί θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση της Γαλλίας από την άλλη βαρβαρότητα του ναζισμού. Μπορεί να μας έλεγε και τότε ότι δεν πρέπει να αντιστεκόμαστε σθεναρά στη βαρβαρότητα κι ότι δεν είναι ανάγκη να προκαλούμε με τις πράξεις αντίστασης. Αλλά αν είχαμε ακολουθήσει τέτοιου τύπου συμβουλές πώς θα είχε απελευθερωθεί η Γαλλία και πώς θα είχε τελειώσει η κατοχή; Είναι κρίμα ένας Πρωθυπουργός ενός τόσο σημαντικού κράτους να μη έχει διεθνή εμβέλεια σε θέματα που αφορούν στην ιστορία της Ανθρωπότητας.