Μυρρίνη: Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο σκληρά.

Λαμπιτώ: Αυτό θέλουμε κι εμείς.

Μυρρίνη: Μα εδώ κινδυνεύουν να εκραγούν!

Λαμπιτώ: Αν βάλουν μάσκες, θα το λύσουμε το πρόβλημα!

Μυρρίνη: Μα αυτοί πιστεύουν ότι με λίγο μοσχάτο θα τη βγάλουν πέρα.

Λαμπιτώ: Όταν θα είναι νεκροί θα δούμε τι θα βγάλουν.

Μυρρίνη: Θα πρέπει να περιμένουμε να πεθάνουν.

Λαμπιτώ: Όχι βρε! Δεν βλέπεις πως κάνουν τώρα.

Μυρρίνη: Αν βλέπω λέει! Παντού έχουν φυτρώσει κολοκύθια!

Λαμπιτώ: Και πάλι θα κρατηθούμε!

Μυρρίνη: Αχ, αχ, τι μας κάνεις!

Λαμπιτώ: Φαντάσου αυτοί τι νιώθουν!

Μυρρίνη: Μπορώ να το φανταστώ από το μέγεθος του προβλήματος!

Λαμπιτώ: Εκατοστό να μη χάσεις, εσύ!

Μυρρίνη: Αυτή δεν είναι η ουσία!

Λαμπιτώ: Τι θα κάνω μαζί σου! Κρατιέμαι!

Μυρρίνη: Κι εγώ κρατιέμαι τόσες μέρες!

Λαμπιτώ: Σημασία έχει να μην παραδοθείς.

Μυρρίνη: Ακόμα κι αν το θέλω;

Λαμπιτώ: Ειδικά!

Μυρρίνη: Και πρέπει και να τον πειράζω;

Λαμπιτώ: Βέβαια, είσαι η αιχμή του δόρατος.