Η μάχη είχε αρχίσει.
Οι σκιές ερχόταν από παντού.
Κάθε σημείο αντίστασης
έγινε σύγκρουση.
Οι καλόγεροι και οι καλόγριες
δεν έκαναν πίσω.
Κανένας πίσω, κανένας κάτω.
Η πίεση ήταν αφόρητη
και δεν ήξεραν
τι άλλο να κάνουν.
Έτσι κοίταξαν
τον ουρανό
κι εκεί ξαφνικά
είδαν ένα αόρατο σπαθί να λάμπει.
Ο ιππότης είχε ενεργοποιήσει
το μετέωρο πέρασμα.
Είχε περάσει πάνω από τις σκιές
που ήθελαν ν’ ανέβουν.
Η λάμψη δεν ήταν μοναδική
ακολουθούσε τις νότες
ενός αόρατου πενταγράμμου.
Άλλωστε οι μοναχοί και οι μοναχές
ήξεραν ότι είχαν ανάγκη
μόνο μια γραμμή, μια αλυσίδα.