Γυναίκα: Γιατί να έχουμε σκλάβους;
Σωκράτης: Επειδή δεν βλέπουμε την Ανθρωπότητα.
Γυναίκα: Και κοιτάζουμε μόνο την κοινωνία…
Σωκράτης: Η σκλαβοσύνη είναι πράξη βαρβαρότητας.
Γυναίκα: Ενάντια στη Ανθρωπότητα… Αλλά εσείς διδάσκετε σε σκλάβους.
Σωκράτης: Θα ήθελα όμως να είναι και ελεύθεροι. Η Διδασκαλία δεν είναι ελεημοσύνη αλλά αγάπη.
Γυναίκα: Τους απελευθερώνετε με τον δικό σας τρόπο…
Σωκράτης: Θα ήθελα και με τον άλλον.
Γυναίκα: Τους θέλετε ελεύθερους.
Σωκράτης: Οι Μαθητές είναι απελευθερωμένοι.
Γυναίκα: Θέλετε τη συνέχεια.
Σωκράτης: Είναι λάθος κοινωνικό που υπάρχει η σκλαβοσύνη…
Γυναίκα: Σας πληγώνει;
Σωκράτης: Πληγώνει την Ανθρωπότητα.
Γυναίκα: Αυτό αρκεί για να σας πληγώσει.
Σωκράτης: Το μέλλον θα μας καταδικάσει.
Γυναίκα: Γι’ αυτό διδάσκετε και σε αυτούς.
Σωκράτης: Για να υπάρχει μνήμη μέλλοντος.
Γυναίκα: Εξιλέωση;
Σωκράτης: Θυσία.