Όλα τα έπιπλα είναι ακόμα πακεταρισμένα.
Βλέπουμε τον Δημήτρη να κοιτά εμμονικά
το εικοσάεδρο…
Ακίνητος.
Ξαφνικά σηκώνεται.
Αργά.
Και πλησιάζει αυτό το αντικείμενο.
Χωρίς να πει τίποτα.
Τελικά το πιάνει.
Αρχίζει να το ανοίγει
σαν να λύνει
ένα πρόβλημα.
Ταυτόχρονα το βλέμμα του
αποδεικνύει ότι σκέφτεται
πάνω στο αντικείμενο
σαν να ήταν εργαλείο.
Όταν τελικά είναι ελεύθερο
βάζει το χέρι μέσα
σαν να υπάρχει κάτι
που θέλει να πιάσει.
Τότε χτυπά τo κουδούνι
της πόρτας.