Όταν γύρισε είπε στους άλλους τι είχε δει.

Τρόμαξαν με αυτά τα νέα.

Ήταν λοιπόν η αλήθεια.

Δεν ήταν πια φήμες.

Δεν πρόλαβε να πει περισσότερα.

Τότε έπεσαν οι πρώτες βόμβες

πάνω στην πρωτεύουσα.

Το αδιανόητο για τους πολλούς

είχε μεταμορφωθεί σε πραγματικότητα για όλους.

Δεν είχαν καταφέρει να πείσουν τους ντόπιους.

Ούτε καν εκείνο τον πατέρα

που θα έχανε τον γιο του στο μέτωπο.

Αλλά τότε δεν είχε πεθάνει ακόμα.

Δεν τον είχε καλέσει ακόμα ο στρατός.

Ο πόλεμος θα ήταν επίσημα μόνο μετά.

Η βαρβαρότητα είχε ενισχυθεί.

Και η Αθωότητα δεν ήταν έτοιμη

να δεχθεί ακόμα και συμβουλές

από τους Δίκαιους.

Ενώ ήταν απαραίτητο…

Κοιτάχθηκαν.

Κανείς δεν ήταν πληγωμένος.

Τα παράθυρα δεν είχαν αντέξει όμως.

Είχαν σπάσει το αθώο όνειρο.